ปริโภคมยปุญญกถา

[1145] สกวาที บุญสำเร็จแต่การบริโภคเจริญได้ หรือ ?
ปรวาที ถูกแล้ว.
ส. ผัสสะสำเร็จแต่การบริโภคเจริญได้หรือ เวทนา
สัญญา เจตนา จิต สัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา สำเร็จ
แต่การบริโภคเจริญได้หรือ ?
ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
[1146] ส. บุญสำเร็จแต่การบริโภคเจริญได้ หรือ ?
ป. ถูกแล้ว.
ส. เจริญได้ดุจเครือเถา ดุจเครือเถาย่างทราย ดุจต้นไม้
ดุจหญ้า ดุจแพแห่งหญ้าปล้อง หรือ ?
ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
[1147] ส. บุญสำเร็จแต่การบริโภคเจริญได้ หรือ ?
ป. ถูกแล้ว.
ส. ทายกให้ทานแล้วไม่สนใจก็เป็นบุญได้ หรือ ?
ป. ถูกแล้ว.
ส. เป็นได้แก่ผู้ไม่นึก เป็นได้แก่ผู้ไม่กังวล เป็นได้แก่ผู้ไม่
สนใจ เป็นได้แก่ผู้ไม่กระทำไว้ในใจ เป็นได้แก่ผู้ไม่จงใจ เป็นได้แก่ผู้ไม่
ปรารถนา เป็นได้แก่ผู้ไม่ตั้งใจ หรือ ?
ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
ส. บุญเป็นได้แก่ผู้นึกถึง เป็นได้แก่ผู้กังวล เป็นได้แก่
ผู้สนใจ เป็นได้แก่ผู้ทำไว้ในใจ เป็นได้แก่ผู้จงใจ เป็นได้แก่ผู้ปรารถนา